Benim alanımla ilgili bir konu olduğu için yazmak istedim,
Bir sürü teknik bilgi, tabir kullanmaktan kaçınıp en basit haliyle yazacağım.
Eğer kendinizi saçsız sevemiyorsanız, saçlı da sevemezsiniz. Çünkü bu hayatta hiçbir şey kalıcı değil. Gözlerimiz de zamanla daha az görmeye başlayacak mesela. Bacaklarımız da eskisi kadar güçlü olmayacak. Zaman her zaman aleyhimize işleyen bir şeydir.
Saç ektirdiniz, çok mutlusunuz. Artık saçlarınız var. Ancak kendinize olan sevginiz, mutluluğunuz saça endeksli ise bu sefer acaba seyreliyor mu? Dökülüyor mu? Ya da dökülecek mi diye bir nevi döngüye girer, her sabah ve her akşam aynada kontrol etmeye başlarsınız. Bu takıntıyla yaşamınızı sürdürmek sizce değer mi?
Saç çok güzel bir şey. Ancak kendinizi tüm bunlardan bağımsız sevmelisiniz.
Saçınız yoksa ve istiyorsanız kesinlikle saç ektirmelisiniz.
Kendinizi saçsız sevemiyorsanız, kesinlikle psikolojik destek almalısınız.