İki yıl öncesinin fotoğraflarına bakıyorum 16 yaşımda çok daha mutlu çok daha genç ve canlı duruyormuşum tarak gibi saçlarım varmış 18 olduk yüz hafiften kırışmaya başladı yüz hatları desen bombok yüz çökmüş saçlar gitmiş o zamanlar olan ilk aşık olduğum kız en yakın arkadaşım dediğim insanlar bir şekilde kazık atmış onlar da gitmiş ve o yılların geri gelmeyeceğini bilmek aşırı derecede içimi daraltıyor. Hayatımın geri kalan kısmında o kadar güzel zamanlar geçiremeyeceğimden eminim param yok derslerim kötü 16 yaşındayken ailem vardı artık ailem diyebileceğim kimse de yok hayata tutunmamı sağlayacak en küçük bir şey yok. Çözümünüz nedir? Önerilere açığım.
