yalan söyleyemem biraderim, saçların sağlam. insanoğlu işte, hep aynı kalmasını istediğimiz ne kadar da çok şey vardır oysaki; saçlarımız, o mutlu anlar, o insanlar... ancak hiçbir zaman aynı kalmıyor hayat; değişiyor, nehir akmaya devam ediyor. naçizane fikrim; sen de öncelikle değişimi kabul etmekle yola devam etmelisin, nehrin önünde sabit bir taş gibi durmak yerine, bırak akıntıya kendini, bazı saçlar dökülsün, bazı insanlar gitsin. eğer bir gün dışarıdan, uzun zamandır görmediğin 15 insan senin saçlara noldu derse ve buradaki en az 25 insan ekilmeli derse, panik yapmaya ve araştırmaya başlayabilirsin
ayrıca yigit10'la muhabbeti de elimde çekirdek yıl yıl okudum, umarım bir gün ceza sago gibi barışır, bir birinizin saçlarını jölelersiniz
